De Mythische Haas
De haas is wijd vertegenwoordigd in de mythologie van de wereld en heeft van oudsher goddelijke associaties gehad. Zijn snelheid en ongrijpbaar gedrag, vooral ‘snachts, hebben zijn reputatie als een magisch wezen versterkt. Van de haas werd aangenomen dat hij mystieke banden had met de vrouwelijke cyclus en met de maan die haar bestuurde.
Zowel de haas als het konijn hebben associaties met de maan en zijn vruchtbaarheidssymbolen in veel culturen. In China bijvoorbeeld, vertegenwoordigt de haas reproductieve kracht en een lang leven. De haas en het konijn verschijnen beide regelmatig als bedriegers, met name in de Brer Rabbit-verhalen, traditionele Afrikaanse verhalen die door slaven naar Amerikaanse plantages worden gebracht.
In het vroege Saksische tijdperk zou de godin Eostre, van wie het Christelijke Paasfeest zijn naam draagt, over de lente heersen. Haar heilige dier was de haas die ook het symbool van de maan was. Het komt zo voor dat de draagtijd van een haas 28 dagen is, vergelijkbaar met de maandelijkse cyclus van de maan. Het is interessant om op te merken dat de vrouwelijke maandelijkse cyclus wordt beïnvloed door het hormoon oestrogeen en ook ongeveer 28 dagen duurt.
In de Keltische mythologie en folklore heeft alles in de natuur een geest, en animisme, het geloof dat niet-menselijke entiteiten een spirituele essentie hebben, was een wijdverspreid gegeven in het voorchristelijke Keltische pantheon, en leeft ook vandaag nog.
Keltische volken beschouwden de haas als een wezen met bovennatuurlijke krachten en sterke banden met de geestenwereld. In de Ierse folklore wordt de haas vaak geassocieerd met de Andere Wereld, een spirituele dimensie, toegankelijk via het landschap, in grotten, oude begraafplaatsen, steenhopen en heuvels.
Dit opmerkelijk en mooi dier werd bewonderd om zijn kracht en snelheid, en moest daarom met de nodige voorzichtigheid en respect worden behandeld. Toen de Romeinen de Britse eilanden binnenvielen, merkte Julius Caesar op dat het Keltische volk het onwettig achtte om de haas op te eten. De belangrijkheid ervan in Ierland, zelfs tot op de dag van vandaag, werd aangetoond toen de haas jarenlang werd afgebeeld op de pre-decimale munt, de Ierse ‘threepence’
De Drie Hazen Symbool
Het oeroude symbool van de drie dansende hazen is in meer dan een opzicht een puzzel. Het ontwerp toont drie hazen in een eindeloze cirkel, met elkaar verbonden door één oor, hoewel het lijkt of ze twee oren hebben.
De oudst bekende afbeelding van het drie hazen symbool bevindt zich in de boeddhistische grot-tempels op Mogao, nabij Dunhuang, China, en is gemaakt tijdens de Sui Tang dynastieën (AD 581-907). Het mysterieuze symbool is sinsdien wijd en zijd verspreid. Het is bijvoorbeeld veel gevonden langs de Zijderoute die Asia verbond met de Middellandse Zee en Noord-Afrika. Veel andere voorbeelden zijn te vinden in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Zuid-Rusland, Iran en Nepal. De vroegste Europese afbeeldingen dateren rond AD1200, terwijl verschillende die gevonden zijn in Cornwall, Engeland dateren van ongeveer AD1300.
Ondanks dat een schriftelijke verklaring van de betekenis van het symbool nooit is ontdekt toont zijn veelvuldige voorstelling op voorwerpen vervaardigd van textiel, leer, metaalwerk en potterie, en zijn prominente plaatsing in heiligdommen en kerken duidelijk aan dat het motief vereerd werd in alle contexten waarin het verschijnt.
Na de kerstening van heidense rituelen en overtuigingen is het symbool mogelijk in verband gebracht met hun eigen godin, de Maagd Maria, wat zou kunnen verklaren waarom het drie hazen symbool op grote schaal te vinden is in de West-Europese kerken, (vaak in de nabijheid van een beeldhouwwerk of het imago van de Groene Man).